paść ofiarą czegoś

См. также в других словарях:

• ofiara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ofierze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rel. {{/stl 8}}{{stl 7}} przedmiot lub istota żywa dawana Bogu, bogom, duchom lub innym mocom w celu przebłagania lub uwielbienia ich;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• padać – paść ofiarą — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} tracić życie, przestawać istnieć z powodu czegoś, czemu nie można się przeciwstawić; odnosić szkodę, doznawać przykrości wskutek czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Spośród ocalałych przed powodzią,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ofiara — ż IV, CMs. ofierze; lm D. ofiaraar 1. «darowanie, złożenie czegoś na jakiś cel; to, co się komuś daje, ofiarowuje; dar» Ofiary na biednych. Zbierać, składać ofiary. □ Niemiła księdzu ofiara, chodź cielę do obory (do domu). 2. «poświęcenie,… …   Słownik języka polskiego

• łup — I m IV, D. u, Ms. łuppie; lm M. y «zdobycz wojenna lub pochodząca z rabunku, grabieży» Bogate łupy. Brać, dzielić łupy. ◊ Stać się, paść łupem «stać się czyjąś zdobyczą; stać się pastwą czegoś, paść ofiarą czegoś» ◊ Wydać (się) na łup «wydać… …   Słownik języka polskiego

• padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… …   Słownik języka polskiego